Nieuwe weg
Wat beweegt mij, waar wordt ik nu echt blij van, waarmee vergeet ik de tijd? Vragen waarmee ik me bewust heb bezig gehouden de afgelopen tijd. De weg die ik bewandelde voldoet niet meer en dus is het tijd om een nieuwe weg in te slaan. Maar durf ik een nieuwe weg in te slaan zonder te weten waar deze naartoe gaat leiden, zonder precies te weten waarom, zonder de zekerheid van een inkomen, zonder de zekerheid van een vaste baan?
creatiedrang
Het enige dat ik wel heel duidelijk voel is de drang van creatie, ik wil schilderen, dansen, schrijven en ik voel de natuur heel duidelijk roepen. Met mijn handen in de aarde zitten voelde nog nooit zo fijn als nu, in volle verwachting van wat de natuur dit jaar zal gaan geven. En ik vraag me vandaag af of dit er altijd al was of ben ik er pas nu echt bewust van geworden. Is dit het gevolg van meer in je gevoel aanwezig zijn in plaats van alles maar te overdenken? Is dit het gevolg van meebewegen met hetgeen wat zich energetisch aandient, de creatiedrang die samengaat met de groei energie van de lente?
Vertrouwen
Maar de creatiedrang zet nog geen brood op tafel, dus mijn hoofd dringt zich nog steeds op met allerlei goed bedoelde adviezen, gebaseerd op veiligheid en vasthoudend aan het vertrouwde. Maar zoals het afgelopen jaar al is gebleken, is niets zeker en kan alles van het ene op de andere dag veranderen. Veiligheid en zekerheid is een zelf gecreëerde illusie dat mij gevangen houdt. Leven is het meebewegen met wat zich aandient, met wat zich graag wil laten zien. Het is vertrouwen hebben dat er altijd overvloed is zolang je jezelf niet beperkt, er altijd groei mogelijk is zolang je jezelf niet begrensd.
Als het leven je vleugels geeft
Zo kwam er vanmorgen de vraag in mij op “waarom mag je niet gewoon de dingen doen die je leuk vindt?” waarom zit daar zo’n taboe op? Waarom moet er altijd eerst iets vervelends gedaan worden voordat we dit onszelf gunnen. Met als gevolg dat het doen van leuke dingen altijd iets voor later is, wanneer we klaar zijn met met die ene klus of wanneer die ziekte voorbij is of wanneer de kinderen de deur uit zijn. Waarom moet er eerst iets tegenover staan? Ik denk echt dat dit de vraag van deze tijd is, we genieten maar mondjesmaat en dan van zaken waarvan we denken dat we moeten genieten, zoals van een avondje uit eten of theater. Maar we zijn blijkbaar vergeten dat we veel dichter bij huis kunnen genieten, door gewoon de dingen te doen die we leuk vinden en waar ons hart naar uitgaat. De leukste dingen in het leven kosten namelijk geen geld maar zijn altijd beschikbaar. We zitten zo vast in het systeem dat we niet meer weten dat dit ook gewoon mogelijk is en vaak veel meer voldoening geeft. EN daardoor heb je ook minder inkomen nodig dan je denkt. Ook ik denk geregeld als ik maar even doorbijt dan loont het zich vanzelf. Maar is het wel de bedoeling om altijd af te zien? of is het juist de bedoeling dat we leren voelen waar we echt blij van worden, waar ons hart ligt? Niet dat je daarmee alle uitdagingen of spannende dingen maar moet vermijden, die horen er ook bij. Maar de beleving is toch anders als je het gevoel hebt je voortdurend door modder te moeten bewegen of dat het leven je vleugels geeft.
Genieten
En dan kom ik weer op de vraag waarmee ik begon wat beweegt mij en waar wordt ik blij van? Ik wordt blij van een mooie avondwandeling in de natuur bij de ondergaande zon. Ik kan enorm genieten van de warme kleurschakeringen en de lichtval op het water of van de zon tussen de bomen door. Ik kan heel veel energie krijgen van een goed gesprek met mensen die me na staan. Ik geniet met volle teugen van het dansen, alleen, of met anderen. Maar mag ook graag spelen met de hond en geniet dan van haar blije hondenbekkie. Ik kan enorm genieten van de lente met de weer wakker wordende natuur en de vogels die elkaar achterna zitten en met van alles rondvliegen in hun bek om ook weer een veilige plek voor nieuw leven te creëren. Of van de vroege fluitconcerten van de vogels als je nog aan het wakker worden bent. Ik kan helemaal opgaan in muziek of intens verbonden zijn met de natuur tijdens een vroege ochtendwandeling met de hond. IK kan ook enorm genieten van een wijds uitzicht en het palet van licht dat de wolken creëren Of blij worden en voldoening voelen omdat ik een gevoel omzet in een creatie, op welke manier dan ook, door te schilderen, door muziek, door dans, door koken etc. Ik wordt erg blij van rust en orde om mij heen, dan voelt mijn wereld wat minder chaotisch. En ik voel intens geluk als ik me gewaar wordt hoe ik met alles verbonden ben maar ook als ik ineens een oprechte verbinding met iemand voel die veel verder gaat dan de lichamelijke begrenzing. Ik geniet er enorm van als ik een ander zie opgaan in zijn of haar eigen gevoel en het zichzelf toestaat dit met mij te delen. Het voelt als bevrijding om vanuit gevoel te leven in plaats vanuit beredenering.
Springen
En natuurlijk voel ik vaak genoeg die verlammende angst, angst voor verlies, angst voor afwijzing, angst om onderuit te gaan. Maar ondanks dat ik niet weet of ik opgevangen ga worden, ga ik toch springen. Want er is een ding waar ik ook achter ben gekomen en dat is dat ik geniet van het niet weten wat de volgende dag mij brengt, en ik me verbonden voel op het moment dat ik meebeweeg met de energie om mij heen. En dat gun ik iedereen!