Yule en kerst
Op 21 december breekt voor mij de mooiste periode van het jaar aan, de periode van magie, de periode van afsluiting en geboorte, de periode waarin we tot rust mogen komen in verbinding met onszelf, de tijd van dromen, innerlijke beelden, de taal van ons onderbewustzijn, de periode van de twaalf heilige nachten
Voor mij als kind was de kerst altijd een magische gebeurtenis met al die lichtjes, al het lekkere eten, de mooie versieringen, het samenzijn met de belangrijke mensen in je leven, de mooie verhalen en de muziek. Maar hoe ouder ik werd hoe meer de kerst haar glans begon te verliezen, het voelde voor mij steeds holler aan, zonder echte inhoud maar meer als een feest voor de middenstand, een feest van hebben en van zoveel mogelijk eten en drinken, een feest van uiterlijk vertoon. Niet meer iets waar ik echt naar uitkeek.
Totdat ik twee jaar geleden in contact kwam met de 12 heilige of magische nachten, die van oudsher begonnen op de wintersolstice; yule. De dag waarop de nacht het langst is, de dag waarbij de zon drie dagen tot stilstand komt, de dag die het begin aankondigt van de tussentijd of niemands tijd, de strijd tussen licht en duisternis, waarbij de grens tussen hemel en aarde, uiterst dun is en je door de sluiers heen kan kijken.
Twaalf magische nachten
De twaalf heilige nachten waren eeuwen geleden al een begrip bij verschillende volken, elk met hun eigen gebruiken en rituelen. Vroeger was de start van deze periode op de eerste volle maan na de zonnewende Yule. Deze zonnewende viel toen nog op 25 december maar door de invoering van de Juliaanse kalender verschoof de zonnewende steeds meer naar 21 december omdat deze kalender net iets korter was dan 365 dagen. Dit kwam de kerk erg goed uit omdat zij heel graag het heidense natuurfeest zagen verdwijnen. Maar het feest rondom Yule was zo hardnekkig dat ze deze periode uiteindelijk hebben gekerstend. Het heidense Yule werd op 21 December gezet en de twaalf heilige dagen werden overgenomen als een onderdeel van de Kerst en beginnen in de nacht van 25 december en eindigen op 6 januari (driekoningen)
De 12 nachten zijn vanuit een astrologisch perspectief ontstaan omdat er een verschil is tussen een zonnejaar en de 12 manen. Een zonnejaar telt namelijk 365 dagen terwijl een maanmaand een omloop kent van ongeveer 29.5 dag, keer 12 is 354 dagen, waardoor er een verschil ontstaat van 11 dagen en twaalf nachten. De oude natuurvolken waren zich bewust van dit verschijnsel en gebruikten deze periode als overgangsperiode van het oude naar het nieuwe jaar en noemden dat tussentijd of niemandstijd en de eerste nacht werd de moedernacht genoemd waarin het licht weer geboren zou worden. Zij stonden dan ook heel bewust stil bij deze periode door verschillende rituelen uit te voeren en door grote feesten vieren.
Verhalen en legenden
Er gaan heel veel verhalen rond over de periode rondom de zonnewende (Yule) en het is lastig te zeggen waar nu de oorsprong ligt, duidelijk is wel dat de deze periode al lang voor Christus een heel belangrijke plaats innam. Er zijn ook bronnen die beweren dat de 12 magische nachten rondom de zonnewende al afstammen van de matriarchale samenleving (waarin vrouwen en de vrouwelijke cultuur en de daarmee samenhangende eigenschappen, domineren). Deze natuurvolken zagen de aarde als een moedergodin en de zon als een een God dat leven schenkt aan de moederschoot. Dit wordt ook mooi beschreven in de volgende legende;
Koning eik en Koning hulst
De eikkoning is de heer van het groene woud, van de lengte der dagen. Zijn heerschappij begint met midwinter en eindigt met midzomer wanneer zijn broer de hulstkoning de scepter overneemt. Yule vechten de broers symbolisch om de gunst van de Godin in haar aspect van leven schenker in de dood. Dood en wedergeboorte van het lichtvormen het thema. De eikkoning is belofte, leergierigheid, groei, God van de wassende zon. Zijn broer de Hulstkoning is inkeer, wijsheid, rust, God van de afnemende zon. Hun symbolische strijd laat niet de de dood van de een zien, maar de overheersende invloed van de ander. De geest van de geslagen koning waart nog rond maar zijn energie is afnemend, zoals de energie van de overwinnaar toenemend is. De Godin is altijd aanwezig, de cirkel van het leven. Zij wordt bevrucht, geeft leven, neemt leven. Zij ontvangt en geeft. De God in zijn twee verschijningsvormen voedt de Godin met zijn energie, strijd voor haar, staat in dienst van haar, van dood en leven. Tijdens Yule (midwinter) en Litha (midzomer) gaat een aspect van hem te ruste en wordt het andere aspect geboren. (overgenomen van thespiritofthegoddessis)
Deze eeuwige cyclus is een symbolische weergave van wat wij waarnemen en voelen in de natuur om ons heen en in onszelf. De oorspronkelijke Yule boom zou ook een eikenboom zijn geweest in plaats van de naaldboom die het nu is. Met Yule werd deze dan in de brand gestoken als zijne een vuuroffer aan de licht God.
Ook de Romeinen kende een midwinterfeest, saturnalia, deze werd 6 dagen voor midwinter gestart en duurde tot 6 zes dagen na de zonnewende. Saturnalia is gewijd aan Saturnus, van oorsprong een landbouw god, die niet de dood maar de levenskracht belichaamde die de dood overwon. Saturnus moest gedurende deze dagen weer wakker geschud worden om de laatste vonk van het leven weer aan te wakkeren. In deze periode dat buiten de tijd en ruimte bestond, werd alles om gedraaid. Slaven werden bediend door hun meesters, oorlogen werden onderbroken en alle openbare gebouwen werden gesloten. Deze invulling was al veel meer patriarchaal gericht (vormgegeven vanuit mannelijke eigenschappen)
Bij de Noord Europese volken werd deze periode vaak geïnspireerd door de verhalen rondom de God Wodan en zijn vrouw Frigga (vrouw Holle) die tijdens de twaalf heilige nachten, geesten en voorouders toegang gaf tot de aarde en ze leidt als een groot leger in een wilde jacht https://stamvandevos.nl/de-wilde-jacht-van-wodan-donar/ In de vrouw Holle nacht, de nacht tussen 5 en 6 februari, wordt de macht van die geesten gebroken.
Het Christendom heeft deze periode tot de huidige kerst gemaakt waarbij gesuggereerd wordt dat dan de geboorte van Jesus zou plaatsvinden als zijnde een lichtbrenger. Het is echter veel waarschijnlijk dat de geboorte veel later (volgens huidig onderzoek zou de geboorte in juni zijn geweest) heeft plaatsgevonden. Veel van de gebruiken tijdens kerst zijn afkomstig van oude gebruiken zoals bijvoorbeeld de kerstboom, de cadeautjes die men elkaar geeft, de boomverbranding op driekoningen. Het Christendom heeft het bestaan van de twaalf heilige nachten ook overgenomen omdat de gebruiken in deze periode zo hardnekkig waren dat ze niet uitgewist konden worden.
Daarom zie je ook dat veel volken toch hun eigen invulling geven aan de 12 magische nachten waarbij oude verhalen en legendes nog steeds een bepalende rol spelen. De Germanen bijvoorbeeld noemde deze nachten bijvoorbeeld rauhnachten https://duitsland-magazine.nl/rauhnaechte-beierse-woud/, vanuit hun invulling mocht er gedurende deze periode niets gedaan worden. Het hele maatschappelijk leven kwam stil te liggen en men geloofde dat het ongeluk zou brengen als je hier geen gehoor aan gaf. Zo mocht er bijvoorbeeld niet gewassen worden in die periode, geen brood gebakken of graan gedorst worden. In deze nachten werden rituelen en ceremonies rondom het vee gehouden, en optochten met gemaskerde mensen om de boze geesten te verdrijven.
Rudolf Steiner
Ook antroposoof Rudolf Steiner herkende de waarde van deze 12 nachten en hoe zij konden bijdragen aan een stuk spirituele ontwikkeling door deze periode heel bewust te beleven. In een voordracht uit 1913, zei hij hierover het volgende:
Dat is de tijd dat de grootste duisternis zich, onmiddellijk na de zonnewende, over de aarde heeft verspreid. Als de zon na haar diepste onderdompeling dan weer aan haar zegetocht begin, kan met de bevrijding en verlossing van de natuur ook de menselijke ziel heel bijzondere ervaringen hebben.’ Wij, in onze verstedelijkte samenleving, hebben die verbinding met de natuur allang verloren. Toch zou je, als je je er bewust van bent, kunnen ervaren dat deze Twaalf nachten anders aanvoelen dan andere nachten.
De tijd voor spirituele ervaringen
Als je naar de essentie kijkt van al deze gebruiken dan zie je dat er versluierd nog steeds een viering plaatsvindt van het vrouwelijke waarbij verschillende vruchtbaarheids-, reinigings-, en overgangsrituelen gebruikt worden. Een reis naar binnen, naar je lichaam, het duister, de ziel, je onderbewustzijn, een afdalen in de onderwereld, de eeuwige cyclus van dood en wederopstanding, een innerlijk proces om je angsten en schaduwkanten aan te kijken en daardoor weer herboren kunnen worden in een nieuwe cyclus.
En dat is precies ook het doel van de twaalf magische of heilige nachten. Je trekt je terug in rust en stilte om naar binnen te kunnen keren en contact te maken met je onderbewustzijn. En dit is ook makkelijker omdat gedurende deze tijd de sluier tussen de stoffelijke wereld en de etherische wereld, uiterst dun is waardoor je makkelijker kan communiceren met andere dimensies. Je dromen zijn doorgaans helderder en zitten vaak vol met allerlei symbolen en tekens die jou wijzen op dingen die je mogelijk in het dagelijks leven hebt gemist. Maar ook voorouders, gidsen en andere entiteiten kunnen makkelijker contact met je maken om je zo verder te kunnen helpen op jouw pad. De dromen in deze periode zouden ook een voorspellende waarde hebben en iets zeggen over de corresponderende twaalf maanden van het toekomstige jaar. Maar ook overdag zou je door visioenen, symbolen en synchroniciteit, verschillende boodschappen kunnen ontvangen waardoor je meer zicht krijgt op jouw levenspad.
Betekenis geven aan deze periode
Door deze verhalen krijgt deze periode weer inhoud en betekenis voor mij en is het een mooie gelegenheid om even echt te verstillen en je bewust te verbinden met de energetische wereld om jouw heen en in contact te komen met de vrouwelijke essentie van moeder aarde, de natuurspirits, je voorouders en je gidsen. Zo kan je deze periode bijvoorbeeld:
- Je dromen bijhouden in een dromendagboek
- De dag (of week) voorafgaand aan de moedernacht (de eerste nacht op 25 december) je huis flink te zuiveren door gebruik van wierrook.
- Bewust terug te kijken naar het leven dat achter je ligt
- Nieuwe intenties te zetten voor het komende jaar
- Verbinding maken met je voorouders door regressie, meditatie, pendelen of familieopstellingen
- Bezig te zijn betekenisvolle rituelen en daardoor een diepere verbinding met jezelf en de natuur aan te gaan.
Om je hiermee te helpen heb ik op facebook een groep aangemaakt waarbinnen ik verschillende tips geef voor het bijhouden van jouw dromen, verschillende rituelen zal delen, en je suggesties geef om dagelijks bewust stil te staan bij een bepaald thema en doe ik tarotleggingen voor het aankomende jaar. Binnen deze groep is het mogelijk om ook je eigen dromen te delen en daar feedback op te ontvangen, door mij of anderen, vragen te stellen en ervaringen te delen. Wil je graag deze periode wat dieper beleven, sluit je dan kosteloos aan bij deze besloten facebookgroep https://www.facebook.com/groups/energetischebewustwording om gezamenlijk de reis naar binnen te maken. Ik start de 12 dagen op 25 december tot en met 6 januari. Daarna blijft de groep open om je blijvend een plek te bieden waar je veilig met elkaar kan delen en van elkaar kan leren. En waar ik met enige regelmaat tools deel over hoe je verbinding maakt met de energetische wereld in jou en om jou heen.